من و تو باید بمونیم قدر بودن رو بدونیم
سادگی هامو شناختی از نگاهم قصه ساختی
توی این هوای غربت رنگ چشمامو نباختی
واسه من مثل بهاری عطر خوب شالیزاری
زیر رگبار شکایت من و تنها نمیذاری
تو دلیل خوب بودن لحظه ها رو ساده خوندن
تو همه دل گرمی من تا همیشه زنده موندن
سفر دوباره ی تو لحظه ی ابری رفتن
چشم من دوباره دیدن گل عشق و تازه چیدن
من و تو باید بمونیم قدر بودن رو بدونیم
مثل اهنگ و ترانه تا ابد با هم بخونیم
تو نباشی دل دیوونه است
بیا مال من باش تا همیشه عشقم از تو کم نمیشه
عشق خوبم با تو هستم من به هیچ کس دل نبستم
با تو قلبم غم نداره عاشقی مون موندگاره
دست گرمت سایه بونه باورم کن عاشقون
بگو بگو مال منی تو اتیش به جونم میزنی تو
با دل من هم صدا باش با نگاهم اشنا باش
وقتی هستی غم ندارم با تو چیزی کم ندارم
با تو بودن عاشقونه است تو نباشی دل دیوونه است
خدای من:
چگونه است که عشق، قرن پس از قرن
مردانی را از پای درآورده، باروهایی را فتح کرده
قدرتمندانی را به زانو افکنده
ورام شان کرده است؟
چگونه گیسوانِ محبوب، بستری از طلا می شود
و لبانش شراب و انگور؟
چگونه از میان آتش می گذریم
و شعله اش را می ستاییم؟
چگونه زمانی که شاهانی پیروزمندیم
عاشقی درمانده می شویم؟
چه می نامیم عشقی را که چون خنجری بر ما فرود می آید؟
سردرد
دیوانگی؟
چگونه به یکباره
دنیا مرغزاری می شود... کنج دنجی می شود
وقتی عاشق هستیم؟
خدای من!
زمانی که عاشق هستیم چه بر ما چیره می شود؟
در ژرفای وجودمان چه می گذرد؟
چه چیز در ما می شکند؟
چرا بدل به کودکی می شویم وقتی که عاشقیم؟
چگونه است که قطره ای آب اقیانوسی می شود
درختان نخل بلندتر می شوند
آب دریا شیرین می شود
و خورشید الماسی درخشان بر گردن بندی جلوه می کند
زمانی که عاشق هستیم؟
خدای من:
وقتی عشق ناگهان بر ما فرود می آید
چیست این که از وجودمان رخت بر می بندد؟
چیست این که در ما به دنیا می آید؟
چرا مانند کودک دبستانی
ساده و بی گناه می شویم؟
چرا زمانی که دلداده می خندد
آسمان باران یاس بر سر و رویمان می ریزد
و زمانی که او می گرید بروی زانوانمان
جهان بدل به پرنده ای ماتم زده می گردد؟
خدای من:
چه بر سر عقل می آید؟
چه بر ما می رود؟
چگونه یک لحظه آرزو به سالیان بدل می شود
و ناگهان عشق یقین می شود؟
چگونه هفته های سال از هم می گسلند؟
عشق چگونه فصل ها را نابود می کند
تا تابستان در زمستان سر برسد
و گل سرخ در باغ آسمان شکوفه زند
وقتی که عاشق هستیم؟
خدای من:
چگونه تسلیم عشق می شویم و کلید رازخانه را تقدیمش می کنیم؟
بر آن شمع می بریم و عطر زعفران؟
چگونه است این که بر پایش می افتیم و بخشش می طلبیم
بر سرزمینش وارد می شویم دست بسته
و تسلیم بر هر آنچه او روا می دارد؟
خدای من:
*
حــواس تــنــهــایـــے ام را
بـــا خـــاطـــرات خـــوب
با تـــو بــــودن
پــرت کــرده ام…
بـگـو کـسـے حـرفـے نـزنـد…
بــــگــــذار ...
لـحـظـه اے آرام بـگـیـرم…
عـــِـــشــ♥ـــق یعنے هَـــر وَقــــــتـــــ یـــــآدِش بیفتے
بآ یـه لـبـخــــــ
ـــــنـــد خـودتـو تـابـلـو کـُـنے
من تو را می خواهم و همین ساده ترین قصه ی یک انسان است...
تو مرا می خوانی...
من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم
و تو هم می دانی تا ابد در دل من خواهی ماند...
تقویم زندگیمو که ورق میزنم
روزای با تـــــ♥ــــو بودن یه طرف
روزای دیگهَ م برن به جهنـــ✘ـــم
دیر که جواب میدهی نگران می شوم ...!
می گویند نگرانی ، عشق نیست !
چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!
می گویند دلتنگی ، عشق نیست !
به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!
می گویند عادت عشق نیست
و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...
که می گویند عشق نیست
تو بگو عشق هست ؟ !
دلت ، تنگ یک نفر که باشد
تمام تلاشت را هم که بکنی تا خوش بگذرد
و لحظه ای فراموشش کنی فایده ندارد...
تو دلت تنگ است...
دلت برای همان یک نفر تنگ است...
تا نیاید...
تا نباشد...
تو هنوز دلتنگی !!
و تو را می خوانم
و به شوق فردا که تو را خواهم دید
چشم به راه می مانم...
همه کسانی که تابه حال به هدف ارزشمندی رسیده اندقبلا هم نمی دانستندچگونهاین کار را انجام خواهند دادفقط اطمینان داشتند که به هدفشان خواهند رسید.
ﻧﺒــﻮﺩﻧﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿــﭻ ﺑﻮﺩﻧﯽ
ﺟﺒﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ...
ﻏــﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺷــﺂﺩﯼ
ﻧﺎﺑﻮﺩﺷـﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ !...
ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺁﻣﺪﻧﯽ
ﺟﺒﺮﺍﻧﺸــﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ...
"ﺍﻭﯾــﯽ " ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔــﯽ ﺍﺳﺖ ....
ﮐﻪ ﻭﻗﺘــﯽ ﻧﺒــﺂﺷﺪ
ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘــﯽ !...
ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ
ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨــﯽ ﺟﺰ ﺯﻧﺪﮔــﯽ ! ..
بـ ـعـضے حـ ـرفـهـ ـا رو نـمـیـشـﮧ اسـ امـ اسـ کـرב
نـ ـمـیــ ـشـﮧ تـ ـو چـ ـت تـ ـایــپــ کـرב
نـمـیـشــ ــﮧ پـــ ـ ـ ـ ـاے تــلـفـ ـن گــفـتــ :
بـعـضے حـرفـهـا فـقـطـ واسـﮧ وقـتـیــﮧ کـﮧ اوטּ و بـغـلـشـ کرבے
دلتنـــــــــــــــــگی
عین آتش زیر خاکــــــستر است
گـــــــاهی فـــــــکر میکنی تمـــــــــام شده
امّـــــا یــک دفــــعه
همه ات را آتــــش مـــــــــــیزند . . .
تــَمآم هوآ رآ بو مـے کشم
چشم مـےدوزم
زل مـے زنم…
انگشتم رآ بر لبآטּ زمیـטּ مے گذآرم:
” هــــیس…
!مـے خوآهم رد نفس هآیش بـﮧ گوش برسد…!”
امآ…!
گوشم درد مـےگیرد از ایـטּ همـﮧ بـے صدآیـے
دل تنگـے هآیم را مچالـﮧ مـے کنم و
پرت مـے کنم سمت آسمآטּ!
دلوآپس تو کـﮧ تو رآ نمـے شنوم مـے شوم کـﮧ کجآے قصـﮧ مآטּ سکوت کرده ایـے کـﮧ تو رآ نمـے شنوم
حســـــادت یــا خســـیســـــ
اسمش را هـــرجه خوآهـی بگذار
مــنمیخواهم توفقط عزیزدل مـن بــاشـی
جای خالیت را نفس عمیق می کشم ...
جای خالیت....
عطرت از تو باوفا تر است !
تعداد صفحات : 8
دلـــــــم برات تنگ شده