مـے ترسم از نبوבنت و از بوבنت بیشتر…!

نـבاشتنت ویرانم میڪنـב وבاشتنت متوقفم…!

وقتـے نیستـے ڪسـے را نمـے خواهم و وقتـے هستے تورا میخواهم..!

رنگهایم بے تو سیاه است وבر ڪنارت خاڪسترے ام…!

خـבاحافظے ات به جنونم میکشـב و سلامت به پریشانے ام…!

بے تو בلتنگم وباتو بیقرار…

بے توخسته ام وباتو בر فرار…!

בرخیال مــלּ بمان… از ڪنار مــלּ برو…!!

مــלּ خو گرفته ام به نبوבنت…!

از سڪوتم بترس …

وقتی ڪـﮧ ساڪـــت می شوم ….

لابـב همـﮧ ے בرב בل هایم را بـرבه ام پیش خـــבا … !

چای داغ عین دل من.

 

کار عشق حرف هائی نیست که همه می دانند

 

دوست داشتنی ست که دیگران نمی توانند !

 

 آنقدرفریادهایم را

سکوت کرده ام

که اگر به چشمانم بنگرید

کر میشوید....

 

.
گاهی بی صدا نگاهت میکنم …

 

 

تو را

میان عمرم قسمت کرده ام

تا هر روز

 تکّه تکّه نمیرم بی تو !

دوست داشتنت،  

اندازه ندارد! پايان ندارد! 

گويی بايستی بر ساحل اقيانوس و 

موجهای کوچک و بزرگ مکرر را 

بی انتها، بشماری...

ســـــردمـــه...

 هر شــب ســرم را

روی سینــۀ ات خــوابــم می گــذارم

و در نبـض نفـس هــایت

از رؤیـائی به رؤیــاـــئی دیـگــر

در تــو راه مــی روم !

دوست داشتنی که در خودت هم جا نمی شود چه ط.ور می شود در سطرها جا داد.........

وقتی چیزی بزرگ باشد نوشتنش جا دادنش سخت می شود

نه می شود دلتنگی را همان اندازه نوشت نه هیچ حس دیگری را..

نه می شود گفت..

غم های بزرگی که دل وروح خودت هم عرصه اش راندارد

این نوشتنها حکم التیام را دارد مرهمی که روی زخم هایت می گذاری تاصدایت درنیاید

مرهمی برای دلتنگی هایت ..فاصله هایت..عاشقی هایت

برای آرام کردن دستهای خسته ات....خستگیهای جانت..

این نوشتن ها حکم مرهم را دارد

وگرنه کاسه ی صبر من کجا واین همه هراس

ودلتنگی و زخم و...عشق ودوری بحران .وودرد کجا..

شاید این مرهم ..ها .خوب است ..به ..دل خوشی می ماند

باز اي سپيده ي شبِ  هجران،

 نيامدي..

..

صبرم نديده اي كه چه زورق ِ شكسته اي‌ست؟

..

اي تخته ام سپرده به طوفان ،

 نيامدي..

     بازدلم هوای کودکی

                 راکرده می ایی بازی

                        کودکی رادریاب 

                       چون بزرگ شدی

                  غصه ها تورا می یابند

                پس باز بیا کودک شویم

  از زندگی لذت ببرید ،از فرصت ها

      استفاده کنید،سرخوش باشید،

    شادی امروز را به فردا موکول نکنید.

چون این لحظه پیرترین سنی هستید که

که تا بحال بوده اید وجوان ترین  سنی که 

                تاابد خواهید بود.  

 من و تو باید بمونیم قدر بودن رو بدونیم
سادگی هامو شناختی از نگاهم قصه ساختی

توی این هوای غربت رنگ چشمامو نباختی

واسه من مثل بهاری عطر خوب شالیزاری

زیر رگبار شکایت من و تنها نمیذاری

تو دلیل خوب بودن لحظه ها رو ساده خوندن

تو همه دل گرمی من تا همیشه زنده موندن

سفر دوباره ی تو لحظه ی ابری رفتن

چشم من دوباره دیدن گل عشق و تازه چیدن

من و تو باید بمونیم قدر بودن رو بدونیم

مثل اهنگ و ترانه تا ابد با هم بخونیم

تو نباشی دل دیوونه است
     بیا مال من باش تا همیشه عشقم از تو کم نمیشه
عشق خوبم با تو هستم من به هیچ کس دل نبستم
با تو قلبم غم نداره عاشقی مون موندگاره
دست گرمت سایه بونه باورم کن عاشقون

بگو بگو مال منی تو اتیش به جونم میزنی تو    
با دل من هم صدا باش با نگاهم اشنا باش
وقتی هستی غم ندارم با تو چیزی کم ندارم
با تو بودن عاشقونه است تو نباشی دل دیوونه است

هـیــــس…

 حــواس تــنــهــایـــے ام را

 بـــا خـــاطـــرات خـــوب

 با تـــو بــــودن

 پــرت کــرده ام…

بـگـو کـسـے حـرفـے نـزنـد…

 بــــگــــذار ...

 لـحـظـه اے آرام بـگـیـرم…

عـــِـــشــ♥ـــق یعنے هَـــر وَقــــــتـــــ یـــــآدِش بیفتے

بآ یـه لـبـخـــــــــــنـــد خـودتـو تـابـلـو کـُـنے

من تو را می خواهم و همین ساده ترین قصه ی یک انسان است...

تو مرا می خوانی...

من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم

و تو هم می دانی تا ابد در دل من خواهی ماند...

دیر که جواب میدهی نگران می شوم ...!

می گویند نگرانی ، عشق نیست !

چند روز که صدای خنده هایت را نمی شنوم دلتنگ می شوم ...!

می گویند دلتنگی ، عشق نیست !

به بودنت،به عاشقانه هایت عادت کرده ام ...!

می گویند عادت عشق نیست 

و من هنوز حیرانم از این همه که درگیرم با تو ...

که می گویند عشق نیست 

تو بگو عشق هست ؟ !

دلت ، تنگ یک نفر که باشد
تمام تلاشت را هم که بکنی تا خوش بگذرد
و لحظه ای فراموشش کنی فایده ندارد...
تو دلت تنگ است...
دلت برای همان یک نفر تنگ است...
تا نیاید...
تا نباشد...
تو هنوز دلتنگی !!

همه کسانی که تابه حال به هدف ارزشمندی رسیده اندقبلا هم نمی دانستندچگونهاین کار را انجام خواهند دادفقط اطمینان داشتند که به هدفشان خواهند رسید.

ﻧﺒــﻮﺩﻧﻬﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿــﭻ ﺑﻮﺩﻧﯽ
ﺟﺒﺮﺍﻧﺸﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ...

ﻏــﻢ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺷــﺂﺩﯼ

ﻧﺎﺑﻮﺩﺷـﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ !...

ﺭﻓﺘﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﻫﯿﭻ ﺁﻣﺪﻧﯽ

ﺟﺒﺮﺍﻧﺸــﺎﻥ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ ...

"ﺍﻭﯾــﯽ " ﻫﺴﺖ ﮐﻪ ﺗﻤﺎﻡ ﺯﻧﺪﮔــﯽ ﺍﺳﺖ ....

ﮐﻪ ﻭﻗﺘــﯽ ﻧﺒــﺂﺷﺪ

ﺗﻮ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺘــﯽ !...

ﻭ ﺩﺭﺳﺖ ﻫﻤﯿﻨﺠﺎﺳﺖ ﮐﻪ

ﻫﻤﻪ ﮐﺎﺭ ﻣﯿﮑﻨــﯽ ﺟﺰ ﺯﻧﺪﮔــﯽ ! ..

 بـ ـعـضے حـ ـرفـهـ ـا رو نـمـیـشـﮧ اسـ امـ اسـ کـرב

نـ ـمـیــ ـشـﮧ تـ ـو چـ ـت تـ ـایــپــ کـرב

نـمـیـشــ ــﮧ پـــ ـ ـ ـ ـاے تــلـفـ ـن گــفـتــ :

بـعـضے حـرفـهـا فـقـطـ واسـﮧ وقـتـیــﮧ کـﮧ اوטּ و بـغـلـشـ کرבے

دلتنـــــــــــــــــگی

عین آتش زیر خاکــــــستر است

گـــــــاهی فـــــــکر میکنی تمـــــــــام شده

امّـــــا یــک دفــــعه

همه ات را آتــــش مـــــــــــیزند . . .

تــَمآم هوآ رآ بو مـے کشم

چشم مـےدوزم

زل مـے زنم…

انگشتم رآ بر لبآטּ زمیـטּ مے گذآرم:

” هــــیس…

!مـے خوآهم رد نفس هآیش بـﮧ گوش برسد…!”

امآ…!

گوشم درد مـےگیرد از ایـטּ همـﮧ بـے صدآیـے

دل تنگـے هآیم را مچالـﮧ مـے کنم و

پرت مـے کنم سمت آسمآטּ!

دلوآپس تو کـﮧ تو رآ نمـے شنوم مـے شوم کـﮧ کجآے قصـﮧ مآטּ سکوت کرده ایـے    کـﮧ تو رآ نمـے شنوم

حســـــادت یــا خســـیســـــ

اسمش را هـــرجه خوآهـی بگذار

مــنمیخواهم توفقط عزیزدل مـن بــاشـی

جای خالیت را نفس عمیق می کشم ...

جای خالیت....

عطرت از تو باوفا تر است !